Na een heerlijk koele nacht, want het is hier toch, ik schat een graadje of 15 kouder aan zee. Dus weer eens goed geslapen.

Het ontbijt om 7:00 uur vandaag is simpel en druk aangezien er ook 2 bussen met reizigers hier slapen. De gebakken eieren laten dan ook even op zich wachten. Heb ik mooi ff tijd om het reisverhaal van dag 5 te uploaden naar reismee.nl, de foto’s uploaden blijft een dingetje hoor. Komt waarschijnlijk omdat mijn camera foto’s maakt van een te hoge resolutie die daardoor meer dan 10 mb per stuk zijn dus dat schiet niet op met een langzame wifi verbinding, gek genoeg gaat uploaden naar Facebook wel. Ik vermoed dat die Mark Suikerbuik daar allang iets voor bedacht heeft.

Om 8:00 uur worden we opgehaald voor een zgn Living Desert Tour, dit is een 5 uur durende guided tour door de zandduinen bij Swakopmund met een 4x4 Toyota Landcruiser. Volgens onze gids is Toyota de enige auto voor echte mannen, sinds kort kan ik het daar natuurlijk helemaal mee eens zijn.

Als het goed is wordt ook onze Nissan om 8:00 uur opgehaald voor reparatie van de airco en accusteun. Dus de sleutel maar bij de receptie afgegeven.

In onze auto zitten nog 4 andere mensen een Duits echtpaar en een Nederlandse vrouw met haar Amerikaanse vriend uit Boston. Daarachter rijdt nog zo’n zelfde auto gevuld met Polen, dacht eerst dat het klusjesmensen waren maar dat bleek niet het geval. Onze gids is een humoristische vent en tevens eigenaar van het bedrijf die dit alles organiseert.

Voordat we de dessert inrijden wordt uiteraard eerst weer de bandenspanning teruggebracht naar maar liefst 1,2 bar. Toch duidelijk minder dan onze 1,5 bar deze week. Iets om te onthouden.

We krijgen uitleg over werkelijk alles wat er zich zoal in deze gigantische zandverstuiving afspeelt onder en boven het zand. Op een gegeven moment wordt er gestopt want de andere gids heeft een pootloze hagedis gevonden die zijn staart kwijt is.

Ziet eruit als een regenworm maar dan met prachtige kleuren.

We krijgen uitleg over hoe de vele zandkleuren ontstaan en over de voedselketen. Het is toch wel bijzonder om te zien hoe het zwarte zand aan een meegebrachte sterke magneet blijft plakken, dit omdat het geen zand maar ijzeroxide blijkt te zijn.

Op een bepaald moment begint hij ergens zo maar met zijn handen te graven lijkt het, maar wel heel omzichtig, en legt hij de onderaardse gangen bloot van een gekko. En even later vangt hij het beest, we krijgen dan uitgebreid de tijd om dit diertje van zeer dichtbij te fotograferen. We rijden duin op en af met prachtige vergezichten.

Dan wordt er weer gestopt want hij heeft een Kameleon gezien. En ja hoor in een struik zit een zwart exemplaar. Hij lokt het beest met meelwormen uit zijn woning en als hij dan over het zand loopt verandert hij van zwart in een zandkleur. We kunnen tot op minder dan een meter foto’s maken. Omdat bandensporen en voetstappen nooit meer verdwijnen uit het zand, de sporen van de huifkarren uit 1800 zoveel zijn nl nog steeds te zien, moeten we in de ganzenmars achter elkaar lopen om zo min mogelijk afdrukken te maken in het zand.

Als de tour ten einde is worden we rond 13:00 uur teruggebracht naar ons verblijf.

De auto is nog niet terug, dus eerst maar eens gaan lunchen in de stad, lopend wel te verstaan.

Ook moeten we weer geld halen bij de Standard Bank want daar kun je $5000 in een keer pinnen, bij andere banken maar $2000. Dat schiet niet op als je bedenkt dat $1000 dollar maar zo’n €63 is. En dan moet je ook nog bij iedere transactie iets van €1,50 transactiekosten betalen.

Dat de wereld klein is dat wisten we al, maar het volgende slaat wat ons betreft alles. Als we buiten komen worden we aangestaard door twee voor ons bekende mensen. Het zijn Gaby en Leen een echtpaar, welke vorig jaar met ons zijn mee geweest naar Thailand. Dat we hetzelfde land kiezen voor vakantie begrijp ik nog, maar je houdt het toch niet voor mogelijk dat je elkaar hier dan ook nog tegenkomt.

Om een uurtje of half drie krijgen we telefoon dat de auto klaar is en dat ze er al mee voor onze lodge staan, en ze zouden eerst bellen om het schadebedrag door te geven zodat we evt geld bij konden halen als dit nodig mocht zijn. Wij zijn echter nog in het centrum, dus lopen we snel terug naar onze verblijfplaats voor de nacht.

De financiële schade blijkt mee te vallen slechts $2750 dollar voor een lekke airco leiding en accu steun reparatie.

‘S Avonds heerlijk wezen eten bij een boven gemiddeld restaurant op een pier aan zee.

Daarna op bed nog ff dit alweer veel te lange verhaal schrijven.

Tot morgen .